تو تمام شدى و من بیرحمانه به انتهاى این راه نگریستم
دیگر دلم براى ناله هایت نسوخت
تو از جنس ارامش من نبودى
دوست داشتن در لحظه هاى سخت اثبات میشود
و تو تنها مایه ى نا امیدى من شدى
این هم کوله بار من
هفت سال خاطره را به دوش میکشم و میروم
تو بمان و همه ى خود خواهى هایت
تو بمان و همه ى نا امیدى هایت
خدا نگهدار