امنیت را به من برگرداندى

و ارامش را

خنده از ته دل

و دلى سرشار از شوق را

مرهم درد یک عمر زندگى شدى

و تکیه گاه محکم این دل تنگ

بیش از این چه بگویم

که امروز و این روزها 'تو' اثبات مردانگى یک دنیااااا شده اى

چه بگویم وقتى چشم بسته داشته و نداشته هایم را به تو بخشیدم و

براى اخرین بار اعتماد کردم

گرماى حضور تو معجزه ى زنده شدن قلبم را همراه داشت

و من هنوز ناباورانه به خودم مى نگرم

یعنى محال ممکن شد؟