امروز اولین روز ۲۶ سالگیم بود و من به خیلی چیزها فکر کردم
از جمله تو و همه ی خاطراتی که برام به جا گذاشتی
از یه عشق!
عشقی که همیشه تصوی با شکوهی ازش برام می ساختی
اما من هر بار به نحوی اون تصویر رو میشکستم
چون خوب می دونستم وصال در این عشق فقط به جنگ و نفرت تبدیل میشه
جدالی نا برابر از قوانین دنیا
چیزی که تو هرگز درگیرش نشدی و همیشه من رو به خاطرش سرزنش کردی
امروز فکر میکردم که تو خوشبختی؟
یعنی الان عاشقی؟
به چی فکر میکنی؟
دغدغه های زندگیت چی هست؟
اصلاْ....به من....به گذشته هم فکر می کنی؟؟؟
و بعد دعا می کردم جواب سوال اخر مخالف جواب بقیه ی سوالهام باشه
روزی که تصمیم گرفتم از تو بگذرم
روزی که نوشتم و برای همیشه چشم بستم
روزی که خواستم احساسم رو زیر بار منطق از بین ببرم
میدونستم پشیمونیه سختی همراهم میشه
و بهتر از اون میدونستم که دنیا از من تاوان میخواد
تاوان دل تو!
گرچه من درست به خاطر دل تو همه ی سختی ها رو قبول کرده بودم!
من تاوان دادم....
هرچند نمیدونم تمام شده یا هنوزم نه
اما من هر قدم میون رد اشک هام تو رو مرور کردم
در حالی که مطمئن بودم تو هرگز اینطور درد نکشیدی!
امروز
امشب
با تصویری که از قدیم برام باقی مونده
تصویری از اولین حضورت
با اون لبخند قشنگت
حرف زدم و بهترینا رو برات آرزو کردم
آرزو کردم .....
من ۲۶ ساله شدم و فرصتم برای اشتباه خیلی کم شده....
فقط....
از خدا می خوام همیشه حمایتت کنه
از تو و از خانواده ی تو...
و ازش ممنونم که اجازه داد تا همیشه توی ذهنم تصویری از یک احساس بزرگ و تکرار نشدنی به جا بزاری....شاید تو تنها کسی در تمام زندگی من هستی که این تصویر رو هک کردی.... و خودت نمیدونی این یعنی چی!
چه آرومم من....
خوشحالم
من هم...
سلام.
خیلی قشنگ می نویسی.
به منم سر بزن.
فعلا!