آنکه می شکند باکش نیست
و آنکه می ماند تا ابد برای تک تک ذره های شکسته شده دل می سوزاند
رسم غریبیست زندگی
بی معرفت اگر باشی میروی و هرگز غمی به خاطر نمی سپاری
اما
اگر دلت نیاید بی معرفتی را بیاموزی،همیشه غم سنگینی بدوش خواهی کشید
آی آدمها....
قصه ی من و شما تا کجا اینچنین تلخ ادامه پیدا می کند؟؟؟
زیبا نوشتی خواهری...
واسه ما که فک کنم تا ابد تلخه ولی دعا میکنم بهترینها رو فقط واسه خواهریه خودم!
مواظب خودت باش...
خیلی زیبابوددرودبرشما
ممنون از حضور دلگرم کننده تون